ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' สัปปุริส, สัปปุรุษ '

    สัปปุริส, สัปปุรุษ  หมายถึง [สับปุริสะ, สับปุหฺรุด] น. คนที่เป็นสัมมาทิฐิ, คฤหัสถ์ผู้มีศรัทธาในพระศาสนา, คนที่มีความเห็นชอบตามทํานองคลองธรรม.(ป. สปฺปุริส; ส. สตฺปุรุษ).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • สัประยุทธ์

    [สับปฺระยุด] ก. รบพุ่งชิงชัยกัน.

  • สัปหงก

    [สับปะหฺงก] ว. อาการที่หน้าหงุบลงเพราะง่วงนอน.

  • สัปเหร่อ

    [สับปะเหฺร่อ] น. ผู้ที่ทําหน้าที่เกี่ยวกับการศพตั้งแต่ทำพิธีมัดตราสังจนกระทั่งนำศพไปฝังหรือเผา.

  • สัพ, สัพพะ

    ว. สรรพ, ทุกสิ่ง, ทั้งปวง, ทั้งหมด. (ป. สพฺพ; ส. สรฺว).

  • สัพ, สัพพะ

    ว. สรรพ, ทุกสิ่ง, ทั้งปวง, ทั้งหมด. (ป. สพฺพ; ส. สรฺว).

  • สัพพัญญู

    [สับ] น. ผู้รู้ทุกสิ่งทุกอย่าง, ผู้รู้ทั่ว; พระนามพระพุทธเจ้า. (ป.).

  • สัพเพเหระ

    (ปาก) ว. ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน, ไม่ใช่สิ่งสําคัญ, เช่น ของสัพเพเหระเรื่องสัพเพเหระไม่มีประโยชน์.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒